Op de website van Xaviera Ringeling vond ik deze wens:
Ik wil deze wereld een mooiere plaats maken. Dát is zo’n oprecht verlangen. Geen cynicus die daar om lacht. Geen mopperpot die dat niet ziet gebeuren. Geen vader die kritisch is. Geen moeder die niet in je gelooft. Alleen jij en je wens. En als je het écht wilt, buigt het pad zich naar jou. Helpt alles en iedereen een handje om het jou mogelijk te maken. Maar angst houdt je tegen. De cynicus, mopperpot, vader, moeder, hun stemmen zijn luider dan je wens. En je doet niets. Je wil niets. Je staat stil.
Er is maar één remedie. Een mens moet vrij zijn van angst om te durven dromen. Want het risico is de beloning meer dan waard. Alleen wanneer je angst adieu durft te zeggen ben je waarlijk vrij.Sprak zij tegen zichzelf, maar geloofde er maar half in….
Kennelijk heb ik het nodig dat iemand zoiets opschrijft. Zelf durf ik het nauwelijks denken, bang als ik ben voor sentimentaliteit, onmannelijkheid. Maar door de woorden van Xaviera ben ik wel diep geraakt: ik kan er weer even verder mee.
Waarschijnlijk wel half zo ver als ik hoop....
1 opmerking:
Xaviera zegt:
Sprak zij tegen zichzelf, maar geloofde er maar half in….
Mijn antwoord:
Het is opmerkelijk hoe door de tijden heen er steeds weer dat verlangen is geweest een toestand zonder angst, twijfel, onzekerheid, pijn en ga zo maar door.
Er zijn door de tijden heen mensen die meenden de ware weg te hebben gevonden. En zij zeiden: volg mij en je zult vrede vinden. En zij kregen vele volgelingen en die volgelingen leefden in voortdurende angst, twijfel en onzekerheid omtrent het wel juist volgen van de meester. Of de volgelingen gingen elkaar of de volgelingen van een andere meester een kopje kleiner maken.
Maar ook onze tijd kan er wat van: koop mij en je zult gelukkig zijn. Bezoek mij en je zult in het paradijs zijn. Neem mijn stroom af want die is groen, voordeliger.
En zo blijft de mens ontkennen wie hij is:
Een wezen dat afwisselend en tegelijkertijd een held en een angsthaas, alert en passief, zeker en onzeker en ga zo maar door kan zijn.
Zalig de twijfelaars want zij leven nog.
Zalig de angstigen want zij blijven opletten.
Zalig de dorstigen want zij blijven zoeken naar water.
Zalig de hongerigen want vervelen zich niet in overvloed.
Zalig zij die vrolijk zijn want zij zijn de helden die durven te lachen ondanks de pijn en angst.
Volg een leider als je dat wilt en geef hem een schop onder zijn kont als hij niet opschiet.
Bid tot God als je wilt en maak een spotprent van hem (dus eigenlijk van je zelf) als hij weer eens niet doet wat jij zegt.
Zeur over de politiek en blijf betrokken want het zal nooit anders worden.
Wees blij dat we altijd half moedig, half vrolijk, half gelovig en half zeker zijn.
Of samengevat: blijf niet stiekem meten met een maat die voor de mens veel te groot is.
Een reactie posten